verzakt in klei in rijke kwelder
bij de ruime vlakke gronden
lag stil verloren en verroest
het stalen mes van een oude schilder
de eerste opgaaf die hij schiep
met zijn zachte gouden handen
was een zee met woeste golven
waar een visser leven streed
maar des vissers trouwe eega
zag van duistere kleuren af
de tweede opgaaf die hij schiep
met zijn zachte gouden handen
betrof het scheppen van een dame
die haar tijd in pose verdeed
maar der dame trouwe eega
zag van lichte streken af
in twee werken afgewezen
de schilder zag de opgaaf aan
maar liet de laatst gekomen brief
verzegeld op de ezel staan
toen wierp de kunstenaar van Silquert
met één grove wilde zwaai
zijn vertrouwd en blinkend mes
naar het daar verglinsterend wad
dat bezwaarde zilte gronden
met vervlogen schildersdromen