Witte Paarden

Bode

De Dagen zijn niet stuk te slaan
Het zuchten breekt mijn zuchten op
Geen danszaal om naar toe te gaan
De tijd gevangen in een strop

Maar maandag rijdt de postkoets voor
Mijn vers op rozenbriefpapier
Jouw stem ik voor ’t eerst nu hoor
Ik maan tot haast aan de koetsier

_{(Uit: Dichten voor Goudhaartje)}