Je droeg de benen van een veulen
En je haren vlamden goud
Ik had je lijf wel willen keuren
Zo de slager ronde houdt
Je voeten leken af te sterven
En je handen schenen door
Ik had je lijf willen brandmerken
Als een gloeiende meteoor
Maar je ogen kon ik dichten
Zien, zoenen noch klonen
Je had het lef niet te zwichten
Voor mijn loodzware dromen
Kunstwerk: © Petra van Kalker