Brísingamen II

Óðr tot Freyja

wat zegt een ketting aaneengesmeed
door minne lieden ondergronds
schakels van ontrouw en van leed
sneden dwars door ons liefdesverbond

als ik daaraan denk dan breekt mijn hart
en droom ik van nog verder reizen

ik begrijp dat mijn afwezigheid
jou tot wanhoop heeft gedreven
dat je tranen van verlating schreit
doch ik hoop dat jij me kunt vergeven

als ik hieraan denk dan gloeit mijn hart
en keert mijn reizigersbloed zich om

wat zegt een snoer aaneengeregen
door kobolden onder de grond
edelstenen nimmer overstegen
eeuwige liefde in ons verbond

en al het schoon in Brísingamen
dat blinkt voor ons nieuw leven samen

—————————————————-

(Geschreven in samenwerking
met Klaas Knillis Hofstra.)