Doornroosje II

de man in mijn dromen is thuis in taal
hij dicht mij toe aan de volle maan
terwijl ik zijn geschriften onthaal
zie ik de dichter vaag voor mij staan

tussen doornen gekluisterd aan bed
iedere stonde een nieuw sonnet
iedere komma nauw aangezet
verwijzend naar het vervolgverhaal:

wat hij in zijn dromen niet zal weten
of op een dag een kus mij zal raken
of ik altijd Doornroosje blijf heten
wellicht mijn lief wil ik nooit meer ontwaken