De weeskinderen van het Fugawoud

zacht zwaaien de bomen op de wind
wortels en takken buigen mee
bij het fluisteren van de kruinen
vallen de kinderen zingend in

wij hebben geen vader en geen moeder
een zwarte specht voert ons naar dit woud
en klopt eenvoudig de eerste toon
een fuga voor ons in de oudste boom

trefzeker gedreven tot regelmaat
een najaarswind in muziek beslecht
brengt in ijle noten het najaar uit
tot verweesde kinderen in het woud

de ranke ree valt als laatste in
haar zachte stem die hun een schuilplaats biedt

——————————————————————

(Foto: © Geert de Brabander
https://geertdebrabander.com/)