Gedichten

in stille verlaten kerken

nu kermend in de nevelen

wiegelied

ze waren niet aanspreekbaar noch keken zij naar mij

in voor- maar ook in tegenspoed als de kille noordenwind ons verdrinkt in stormvloed

zij rijmen met zijn klanken mee

dan zucht hij zijn laatste adem uit

want hij houdt van beeldhouwwerk

over de dijken